สวัสดีนักผจญภัยทุกท่าน! 
 
เชิญสัมผัสอาชีพใหม่ 'โนวา' ที่ได้เปิดตัวเป็นครั้งแรกในงานเลี้ยง Calphe:ON Ball ค่ะ!
สามารถอ่านเรื่องราวของ 'โนวา' ด้านล่างนี้

“คาร์ทูราช์จ อนุญาตให้เหล่าเด็กๆ ที่มีจิตใจดีเท่านั้น ที่สามารถย่างกรายเข้าไปยังดินแดนแห่งพันธสัญญา" 
  
 
ท่านพ่อ.. ท่ามกลางพายุทรายที่พัดพาท่านไปจากข้า
ข้าได้ยินเสียงเพลงกล่อมเด็กของท่าน ที่เกี่ยวกับวันที่อาณาจักรได้หายไปเมื่อครั้งวัยเยาว์
เรื่องราวของต้นไม้หนามที่รับเลี้ยงดูแลเหล่าเด็กผู้น่าสงสาร
ที่เกิดในดินแดนอันห่างไกลซึ่งแห้งแล้งและถูกทิ้งร้างจากเทพเจ้าแห่งแสง
 
  
"ในวันที่ดวงจันทร์ส่องแสงสว่างที่สุดในรอบปี
เหล่าเด็กๆ จะจัดพิธีกรรมแด่คาร์ทูราช์จเจ็ดครั้งต่อวัน เพื่อเข้าสู่รากของคาร์ทูราช์จ
เมื่อเกิดสงครามขึ้น ก็ได้นำทัพพร้อมด้วยโล่และลูกตุ้มที่ฝึกมาอย่างชำนาญมือ"
 
 
และในตอนที่พายุทรายอันร้อนระอุกลืนกินท่านไปอย่างไม่เหลือร่องรอยใดๆ
มันทำให้ข้านึกถึงภาพต้นไม้หนามในเทพนิยายที่โอบอุ้มเด็กๆ
ที่แขนเสื้อเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาเอาไว้ ก่อนจะกลืนกินเหล่าเด็กๆ ทั้งหมดไป
 
  
เหตุใดความตายของท่านผู้เป็นโลกใบเดียวของข้าถึงได้มาอยู่ต่อหน้าต่อตา
ข้าจะสามารถระลึกถึงอาณาจักรในจินตนาการ ที่นอกเหนือจากความทรงจำอันเลือนรางนี้ได้หรือไม่?
. 
. 
. 
"ปีศาจที่ฝังศพพ่อของตัวเองในทะเลทราย"
"สัตว์ประหลาดที่มีเลือดของแม่มดผู้ชั่วร้าย"
  
 
คืนที่ข้าตระหนักได้ว่าความภักดีและความเมตตาที่ข้าได้รับนั้น เป็นน้ำใจที่แสนเยือกเย็น  
ข้าฝันถึงท่านที่พูดว่า ไม่มีบัลลังก์ใดบนโลกนี้ที่ไม่เปื้อนเลือด
และข้าเห็นหญิงคนหนึ่งซึ่งสวมมงกุฎแห่งกิ่งไม้หนามนั่งอยู่คนเดียว
ไม่สามารถรู้ได้ว่าผู้หญิงที่เย็นชาราวกับถูกปกคลุมด้วยความหนาวเหน็บกลางฤดูหนาวคนนั้น เป็นข้าหรือไม่
  
ทว่า
  
 
"ในวันที่ดวงจันทร์มืดมิดที่สุดในรอบปี
เหล่าเด็กๆ ได้ออกมาจากรากของคาร์ทูราช์จ และจัดพิธีกรรมแด่คาร์ทูราช์จเจ็ดครั้งต่อวัน
เด็กๆ ไม่โศกเศร้าอีกต่อไปเพราะทุกคนต่างเป็นที่โปรดปรานของเทพธิดา
ผู้ที่ถูกขับไล่ในดินแดนแห่งพันธสัญญาเช่นเดียวกับพวกเขา”  
  
  
ท่านพ่อ... ขณะที่ข้าจัดการกับห้องใต้ดินที่เต็มไปด้วยความทรงจำของท่าน  
ข้าได้ยินเสียงหัวเราะของเด็กๆ ที่ถูกทอดทิ้งจากอาณาจักรที่หายไปเมื่อครั้งเยาว์วัย
ดูเหมือนจะมีความสุขที่โลกใบนี้ได้ลบเลือนข้าออกไปอย่างไม่สนใจใยดี
ด้วยหัวใจของเหล่าเด็กๆ ที่เข้าไปยังรากของคาร์ทูราช์จ
ข้าได้ออกจากอ้อมแขนของเอลีออนที่ไม่สามารถปกป้องท่านได้ และเดินทางมายังดินแดนแห่งพันธสัญญา
  
  
"ดวงดาวที่เยือกเย็นจะปรากฏขึ้นอีกครั้ง ที่อาณาจักรคาลเพออนของข้า"   
  
  
บัดนี้ ด้วยพลังของเทพธิดาที่บิดเบี้ยวจากชีวิตและความตาย  
ข้าจะทวงคืนของของข้า เลือดจะต้องสาดนองทั่วผืนแผ่นดิน  
ชื่อของข้าคือ ฟรานเชสก้า เซริค ผู้สืบทอดโดยชอบธรรมแห่งอาณาจักรคาลเพออน  
  
 
ข้าคือนกอินทรีตัวสุดท้ายที่ครอบครองท้องฟ้าอันเรืองรอง
และโอบกอดหนามของต้นไม้ที่สยบผืนแผ่นดิน 
บัดนี้ โลกอันสิ้นหวังนี้ ก็จะไม่สามารถมองข้ามข้าได้อีกต่อไป